امروز داشتم به خودم فکر می کردم که گاهی چیزی که یک زمانی برام آرزوی بزرگی بوده الان دارمش بدون اینکه حتی یادم باشه این آرزوی دیرینه خودم بوده و حالا ازش ناراضی ام.
مثلا قبلا آرزو می کردم دانشگاه قبول شم. مهندس بشم. برم سر کار.
اما الان همش نق میزنم این چه شهری بود مرده شور ببره این دانشگاه رو. این رشته چی بود من رفتم خوندم عمرم را تباه کردم. این چه کاریه حقوقم کمه.اینها چه همکارایین.
ولی همیشه به این فکر می کنم که یه روزی حسرت این روزای جوونی را می خورم و به کارهایی که می تونستم بکنم و نکردم.
