شنیدم که امروز جشن آتش یا همون «جشن سده» است. نمیدونم چرا حکومت ما با تمام قدرتش می خواد تاریخ و هویت مارا از بین ببره. اون از آثار باستانی که نه تنها محافظتی ازشون نمیشه حتی کمر به تخریبشون هم بسته اند. مگه میشه؟ آخه چرا؟ درسته که درآمد نفت خیلی زیاده اما درآمد توریسم کمتر از اون نیست.آخه می دونی از قبل توریستها ممکنه 4 نفر دیگه هم نون بخورن که خوشایند اونا نیست. یعنی علت همینه؟

ولی این روزها مردم دران به خود میان نمی دونم چقدر دیر شده اما خورشیدی به این بزرگی را نمیشه پشت کوه قایم کرد.

امروز داشتم به خودم فکر می کردم که گاهی چیزی که یک زمانی برام آرزوی بزرگی بوده الان دارمش بدون اینکه حتی یادم باشه این آرزوی دیرینه خودم بوده و حالا ازش ناراضی ام.

مثلا قبلا آرزو می کردم دانشگاه قبول شم. مهندس بشم. برم سر کار.

اما الان همش نق میزنم این چه شهری بود مرده شور ببره این دانشگاه رو. این رشته چی بود من رفتم خوندم عمرم را تباه کردم. این چه کاریه حقوقم کمه.اینها چه همکارایین.

ولی همیشه به این فکر می کنم که یه روزی حسرت این روزای جوونی را می خورم و به کارهایی که می تونستم بکنم و نکردم.

اینها اولین نوشته های جسته گریخته یک ذهن ناآرام و درگیره.

اگه خوشت نیومد یک کم صبر کن